Konuşsam ne fayda, sussam bana zarar dediğim başka bir durum ile karşı karşıya kaldığım için içimden diyorum ki… Yazmak en doğru karar… Kafamdakileri atıyorum…
İnsanların tatminkârsızlığı canımı sıkıyor iyice… Bir şeyi yüz milyon kez dillendirmeye ne gerek vardır anlamıyorum işte. Sen konuş sen söyle, sen anlat sen dinle resmen… Şu tabuları yıkılmamış, kendi köhne düşünceleri içerisinde kaybolan insanlar var ya hani… Hani asla senin söylediğini kabul etmeyen, illa onun kafasından geçen tilkiliğin doğruluğuna inanan, adı konamayan varlıklar… Dile getirdiğin her cümlenin yazık olduğunu inandırıyorlar seni. Sen konuşuyorsun ama… Konuşmasaydım diyorsun ardından… o ne anlar ki senin konuştuklarından =)
Zaman akıp gidiyor… Bırakalım da gitsin zaten… Yaş gelsin bir an önce… Ömür geçsin de artık harap olmasın diller =) şaka elbette… Birkaç densiz yüzünden bu genç yaşımda, yaşamın sıcaklığından neden vazgeçeyim ki =) gerçi çok ta tınladığım yok bu şekilde düşünen insanları… Umurumda bile değiller… Ama ailenizden çok onları görüyorsanız eğer bir gün içerisinde, paylaşımı bilmeyen, bencil, sadece kendini düşünen ve kendini göstermek, ben buradayım demek için debelenen varlıklar ile birlikte iseniz bütün gün, bütün hafta, hatta bütün ay, daha da önemlisi bütün bir yıl… Hatta yıllarca bu insanlar ile birlikte olmaya kendinizi mahkûm ettiyseniz eğer…
Bu cümlelerin dökülmesine müsaade vardır işte… Tercihler insanların seçtikleri ile sınırlıdır. Hayal güçleri tercihlerin büyüklüklerini belirler… Her insan yaşamak istediği hayattadır… Aksi takdirde gülmek her insanın kendi kaderinde vardır…
Kaderimi değiştiriyorum… Daha güçlü kahkahalarım ile ortalığı inletmeye hazırlanıyorum.
Tebessümle…
3 yorum:
hepsinden önemlisi son cümle..insanın kendinde böyle bir güç bulması ne güzel :) keşke bende diyebilsem :)
Bana geçtiğimiz hafta 7 yıldır çalıştığım iş yerimin (Hukuk Bürosu) patronu ki - o benim patronum değil her ayın 20 de maaş gününde bana borçlu kişi :) ben patron olarak görmüyorum artık - HIRÇINSIN dedi.
Gülümsemeden, Kahkahadan, İnsanlıktan uzak bencil kişilerle - bloğumda "bu iş yerinden nefret ediyorum" olarak bir yazı yazmıştım bende - çalışıyorum bende sabah 8 den akşam 19:30 'a kadar Cumartesi de dahil. 7 koca yılım hiç hiçine harcandı gitti bu insanlarla beraber.
Gülmek hatta kahkaha atmaya karar vermek böyle zamanlarda bence alınabilecek en güzel karar.
Bir biz varız dünyada ve herkes kendi için yaşıyor. Bizde kendimizi yıllarca bu insanlara mahkum etmeden olmaları gerekiyorsa bile çevremizde görmezden gelerek daha güçlü hahkahalarımızla ortalığı inleteceğiz.
:)))
Gul/İnn_ bence sende diyebilmelisin. sana gülümsemek kadar ne yakışabilir ki =)
& Kitap Cadısı &_ yaşanmışlıklar o kadar uzun ki... kimse seni anlamaz... evet bende senin gibi düşünüyordum belki... ama artık kimsenin canımı sıkmasına izin vermiyorum =)
Yorum Gönder